...das is es Problem wemmer alt werrd. Es gibt Leit di sinn es Leewe lang alleen, di kenne nix anneres, di merke gakee Unnerschiid, doch wenn de gewehnt bisch Leit um dich ze honn, dann fällt’s Alleensein schwer, sehr schwer. Es gibt Leit di glaawe eemn das nit, doch es is so. Mei Mudder saat frihjer immer: „Un wenn ich noch so lang middem Vadder ve’heirat bin, was jo nit immer eenfach wa, ich mechten nit misse. Wenner nor do hockt un brummt, das langt schunn.“ Awwer wi’s Leewe is, eener bleibt iwwerich! Sinn’s nor Monate, odder sinn’s noch Johre? Egal, di musche iwwerschdehn!
Di Daache hock ich beim Wonsyld im Cafe un dringke mei Wasser. Di Zeidunge hatt ich all gelees, als sich e’Fraa aan de Disch neewe draan setzt. Merr kame in’s Geschbeech un si ve’zehlt in Hochdeitsch wi scheen’s wär, wemmer alleen wär. Si wär aach schunn 56 Johr ve’heirat, doch si hätt’s Leewe druff geacht, dass’se ihr „Freiräume“ hätt. Merr misst druff achte, dass merr mit sich selbscht zefridde wär, dann kennt merr es Leewe besser iwwerschdehn.
0 Kommentare
|
AutorKarl Rudolf Hornberger alias „de Hombes“ ist ein Fotograf und Mundartdichter aus Bad Kreuznach im Tal der Nahe am nördlichen Rand des Nordpfälzer Berglandes. Seine Mundartglosse "Em Hombes in die Fiiss gelaaf erscheint regelmäßig im "Oeffentlichen Anzeiger". Kategorien
|