Di Daache hogge merr beisamme, di Fußballfreinde vun domols un jeder ve’zehlt was‘er noch weeß, vun frihjer, als’em di Knii un di Hifte noch ihr Diinscht gedoon honn. Doch si ve’gesse aach viil, doch dann komme di Schmerze ins Schbiil, di’en de Fußball ingebracht hot.
Mei Knii duut so weh…., seet der een. Der anner seet: Mei Hift is nei un ich kann widder Fußballschbiile, bei de Alte Herrn nadiirlich nor.- Ja un eener vun’en, er is schunn iwwer achtzich, der hatt’s im ganze Kerberche. Der wär middem Uffzehle vun seine Krankheide nit ferrdich worr, der saat nix un hot sich de Schweeß uff de Schdern abgebutzt… Do saat de Fußballfreind Kallheinz aus Minschder: „ Geh e’mol bei mei Freind Ginder, der is Geistheiler. Er is nit e‘Schdudiirter, doch di Leit glaawe draan was der vollbringt. Der pendelt Dich de eerscht e’mool aus, guckt derr deno in di Aa un seet‘er dann ob de Hemoridde hosch odder nor Kopplais, di Dich jucke. Der gibt sogar Kurse, wo viil Leit hiin komme. Di klärt di Leit uff un seet dene was’se honn misse, un wi’jer dene helfe kann. E’supper Mann, mei Freind Ginder! Merr lache viil iwwern. – Wenn de nit inschloofe kannsch odder treemsch nachts schwer, dann is de Ginder de beschde Mann der der helfe kann, seet er. Der ve’schdellt derr deno es Bett, ve’rick di Meewel vun de een in di anner Schdubb, un Du werrsch sihn – kannsch widder schloofe, das seet der Ginder dauernd. Nor middem Geistheile hot’s sei Ve’hängnis: Musch fescht draan glaawe! Das is wi’je Relichion! Wer das nit kann, der brauch ganit bei’en ze gehen, bei mei Freind Ginder. Doch eens kann ich derr saan: Unerhall werrsche vun‘em! Der plaudert wi’je Buch un wenn’er ferrdich is mit seine schbiridisdische Iiwunge bische froh, wenn de noch e’Ohr am Bagge hosch.“ Na di ganze alde Fußballer am Disch honn zugeheert, honn laut gelacht, doch der Minschderer Fußballer, de Kallheinz wa begeischdert vun dene Kunschtschdiggelcher, di sei Freind Ginder vollbringe kann. Den Hokus Pokus muss merr erlebt honn, annerscht kammer nit driwwer redde! Ich saan Eich nor eens: Glaawe misst’er, nor draan glaawe, sunscht nix! Dono seid’er gesund vumm driwwer lache odder di Schmerze komme widder.
0 Kommentare
Antwort hinterlassen |
AutorKarl Rudolf Hornberger alias „de Hombes“ ist ein Fotograf und Mundartdichter aus Bad Kreuznach im Tal der Nahe am nördlichen Rand des Nordpfälzer Berglandes. Seine Mundartglosse "Em Hombes in die Fiiss gelaaf erscheint regelmäßig im "Oeffentlichen Anzeiger". Kategorien
|