„Das derfsche merr schengke, ich wollt’s nit honn!“ Jetz is widder di Zeit, wo merr aans „Schengke“ dengke sollt odder muss. E’ganit so eenfach Sach! Alle Jahre wieder - zu de Weihnachde, zum Gebortsdaach, zum Namensdaach ve’leicht noch, Hochzeitsdaache werre mit de Zeit mehrschdens ve’gess, also was gibt’s ze ve’schengke, aan Leit odder Kinner di merr geere hot? „Schenke dich selbst!“ is leicht dohiin gesaat, doch e’diifere Hinnergrund muss das Sätzje schunn honn. Philosofe un annere gescheide Leit honn sich bicherweis driwwer ausgeloss, was Schengke is un for was es Schengke gut sein insoll. Grundsätzlich muss merr beim Schengke vorslchdich sein, denn merr kann ins „Fettnäpfchen treten“, schneller wi merr gugge kann! Wemmer jung is un hot de Kopp voller Ideeje, derft‘s Schengke nit so schwer sein, doch mit de Johre gehn de Leit di Ideeje aus un’s Geld gewinnt di Owwerhand. Es is nit ve’kehrt e’Scheinche ze schengke, doch groß Freid kimmt do keen uff. De Schein kimmt is Portmonee un es Geld is im Nu ausgebb. Erinnerunge bleiwe do keen: „Das honn ich vun de Oma odder em Oba, das hot merr mei Fraa ze Weihnachde geschengkt.“ Das is ebbes anneres! Drumm saan ich’s noch e’mool: „Schtrengkt di Riib aan un losst eich e’Kleenichkeit infalle, ebbes werrd es Herz vumm Geejeiwwer schunn erfreije. Di Keenichin vun England hot sich iwwer e’paa Gaadehandschuh gefreit!“ Wi saat mei Mudder immer: „ Mit de waam Hand muss merr schengke, nit mit de kalt!“ Wi recht’se hatt, mei Mudder-
0 Kommentare
Antwort hinterlassen |
AutorKarl Rudolf Hornberger alias „de Hombes“ ist ein Fotograf und Mundartdichter aus Bad Kreuznach im Tal der Nahe am nördlichen Rand des Nordpfälzer Berglandes. Seine Mundartglosse "Em Hombes in die Fiiss gelaaf erscheint regelmäßig im "Oeffentlichen Anzeiger". Kategorien
|